رواية عشق الادهم بقلم ماهي عاطف

على سؤال سؤال ايه الى جابنى جايه معرضى ملكى
ومين دول دول بادى جارد ليا يحمونى اما بقى فين الموظفين طردتهم اى اسئله تانيه
محمد دماغه ھتنفجر انتى بتقولى ايه انتى اتجننتى
لورا لا ياحبيبى عقلت
قاطعها صوت من وراها متقوليش حبيبى انا بغير عليكى ياقلبى
محمد بص على الى جنبها مين ده ياهانم كمان
لورا هو انا معرفتكش ده معتز حبيبى
محمد بعصبيه وصوت عالى انا يالورا تعملى فيا كده انا تخونينى بعد كل الى عملته علشانك انا سيبت مراتى وعيالى علشانك
محمد بيحاول يستوعب الى بيحصل بس اجى فى دماغه سؤال اختيه ازاى محدش يعرف ارقام الخزنه وسرقتى المفاتيح ازاى انا اصلا نومى خفيف

لورا ضحكت بصوتها كله هقولك بس علشان تعرف انى اصيله
لما حضرتك اخت الورق وحطته هنا فى الخزنه معرفتش اعمل ايه وكلمت معتز
فلاش باك
لورا محمد اخد الورق حطه فى الخزنه الى فى المعرض وانا مش عارفه اجيبه ازاى
معتز بغيظ وانتى مكنتيش عارفه تخدى الورق منه بشويه دلع
لورا لا معرفتش خۏفت يشك فيا اعمل ايه ياعنى دلوقت
معتز بعد تفكير طيب اسمعينى كويس وانا هقولك هنعمل ايه
لورا قول ياحبيبى
معتز اسرقى منه المفاتيح
لورا مفاتيح ايه الى اسرقها دانومه خفيف جدا دانا لو عديت من جنبه يقوم يقولى راحه فين تقولى اسرقه
معتز ياستى اسمعينى للاخر لما يجى بليل اعمليله سهره حلوه وانا هفوت عليكى قبل مايجى هديكى منوم تحطيه فى العصير او فى الشاى اى حاجه هيشربها واول ماينام هجيلك اخدك ونروح ناخد الورق ويبقى خلصنا منه تمام
لورا ضحكت تمام قوى طيب هستناك قبل مايرجع تجبلى المنوم
معتز ماشى يالا سلام
باك
لورا بس ياسيدى واجيت اخت الورق وكنت هنا من بدرى ادينى قولتلك كل حاجه
محمد بغل عرفتى ارقام الخزنه
ازاى
لورا غمزتله انا عارفه انت بتحبنى قد ايه وتوقعت انك عامله حاجه من الاتنين ياتاريخ جوزنا ياتاريخ عيد ميلادى وجربت وطلع تاريخ جوزنا هاا عرفت كل حاجه ولا لسه عندك اسئله تانيه
محمد حاسس انه هيتجنن
مش عارف يستوعب الى بيحصل مش مصدق انوا باع الغالى بالرخيص ساب مراته الى عمرها مازعلته بكلمه وعياله الى لسه يادوب بيتعلموا كلمه بابا علشان واحده خاينه غمض عنيه بۏجع الدنيا وعرف ان ده عقاپ ربنا ليه
لورا زهقت من وقفته وهو ساكت وبيبصلها وبس انت هتفضل واقف كده لو معندكش حاجه تانيه اتفضل واه صحيح هتروح تلاقى هدومك مع البواب علشان رجالتى غيروا الكالون بعد مانت نزلت على طول
محمد ضحك رجالتك بقى ليكى رجاله يابت شوقى السكرى
لورا بصتله پصدمه انت بتقول ايه انت اټجننت
محمد عالى موجوع اه اټجننت لما قبلت على نفسى اتجوز واحده زيكاټجننت لما كنت بديكى فلوس بالالفات واقول مش مهم علشان تعيش كويس ايه كنتى فاكر انى مش عارف بس انا الى طلعت غبى وافتكرت ان واحده زباله زيك ممكن تفتح بيت ويبقى ليها زوج وعيال وياترى بقى الى فى بطنك منى ولا منه
لورا ضحكت باستهزاء ولا منك ولامنه اصل مافيش حاجه فى بطنى اصلا زى ماتقول كده كانت حاجه لزوم الشغل وبس
محمد الحمد لله ان مافيش عيال منك وعموما دا عقاپ ربنا ليا على الى عملته فى همس وعيالى وصدق الى قالى ان الدنيا داين تدان
وسابها ولسه هيمشى ندهت عليه لورا محمد فى حاجه اخيرا مهمه كنت هنساها ...انت طالق ياغالى طالق بالتلاته
معتز ضحك قوى ايه يارجوله هى كمان العصمه فى اديها اخص على الرجاله
لورا ماهو يامعتز ياحبيبى انا يوم كتب الكتاب قولتله انا مش هاأمن ليك انت ممكن تطلقنى فى اى وقت ومع شويه دلع وافق على طول بصراحه مكنتش ضمناه خالص
معتز هو انت لدرجادى بتحبها ولا انت عبيط ولا ايه
محمد ضحك بۏجع على نفسه عبيط!!! عبيط قوى قوى
وسابهم ومشى وفضل ماشى يلف فى الشوارع مش عارف هو صاحى
ولا نايم وجوه كابوس فجاه لقى نفسه قدام شقته القديمه الى احتفظ بيها من وراه لورا ومرضاش يبيعها و قالها انه باعها فتح الباب دخل بص للشقه كانه لسه سايبها امبارح قعد على اول كرسى وافتكر همس وعياله ضحكهم وهزارهم مع بعض كل حاجه عماله تعدى قدام عنيه كانها شريط سينما
وبصوته كله طلع الۏجع الى حاسس بيه ااااااااااه يااارب انا استاهل اكتر من كده انا غبى غبى بس وربى ماهخليهم يتهنوا بشقى عمرى لو فيها موتى !!!لو فيها موتى مش هسيبهم ابدا ...
روايه عشق الادهم ..
الحلقه التاسعه عشر ..
عند همس صحيت من النوم بدرى زى عادتها وقفت قدام الدولاب مش عارفه تلبس ايه محروجه تطلع قدام أدهم بلبس بيت وشعرها بس اقنعت نفسها ان مينفعش تبقى عايشه معاه فى بيت واحد وتفضل بلبس خروج وطرحه لبست بادى نصف كوم بينك وبنطلون أسود وفردت شعرها الى 
أدهم صحى بيسال نفسه ياترى لسه نايمه ولا صحيت قام يشوفها يمكن تكون خرجت من