رواية صعيدية

قوى يمكن حضنه يهدى ۏجع قلبها
مدت بسمه ايديها طبطت على مريم ودموعها نزله هى كمان هى فى الچنه اكيد يامريم انشاء الله نچاة طول عمرها طيبه وتحب الصغير جبل الكابير رابنا يچعل جبرها نور ويدخلها جناته امين يارب
عند حسيبه قعده عنيها على مريم وبتقول فى نفسها عجبال جنزتك انتى كمان يامريم الكلب خلينى اخلص منيكى واحده غيرك كانت جتلت نفسها ورى خيتها وامها وابوها لكن كيف لازمن حد يجفلى فى زورى بس هانت ياحسيبه هانت

فى مكان تانى تحديدا فى لندن كانت قعده بنوته جميله فى منتصف العشرينات وماسكه فى ايديها موبيلها وعماله تقلب فى صور كتير دخلت عليها ماماتها ووقفت بصتلها بحزن 

لسه محتفظه بصوره معاكى ياتالا
تالا ايوا ياماما همسحها ليه 
هنا علشان تنسى بقى وتعيشى حياتك 
تالا بعصبيه انسى !!! انسى انه باعنى ورمانى ومافكرش يبص وراه مره واحده ولا حتى سال نفسه ياترى الايام عملت فيهم ايه لا ياماما عمرى ماهنسى انه ظلمنى عمرى 
هنا دموعها نزلت على بنتها انا السبب سامحينى ياحبيبتى 
قربت تالا منها ومسحت دموعها لا ياحبيبتى مش انتى السبب هو الى انانى مفكرش غير فى نفسه وقريبته الى اتجوزها علشان الورث مايرحش منه بس اقسم بالله لالازم اخد حقى وحقك منهم كلهم

بعد ايام العزاء ماخلصت طلب عمار من بدر انه يكلم معاه فى موضوع مهم 
خير ياعمار 
عمار احمم انت خابر يابدر ان المفروض كنت هتچوز انى ومريم بعد ماتخلص الچامعه السنه الچايه يعنى لستها جدمها كاتير 
بدر بصله بنص عين وبعدين اتكلم على طول ياعمار انت عايز تتچوز مريم الايام دى واختها لساتها مدفونه 
عمار بسرعه لا يابدر انت شايفنى ماعرفش الاصول ولا ايه 
بدر اومال عايز ايه من حديدك ديه 
عمار انى بجول ان مايصحش ان مريم تجعد عنديك فى الدار بعد اكده وانت خابر كلام الناس وانت دلوقيت مابجتش چوز اختها
بدر بهدوء مايسبق العاصفه اومال عايزها تجعد فين ياعمار فى الشارع 
عمار لا عيندى فى دارى مع امى واهو بيت عمها برديك
قام بدر وقف وعنيه احمرت بجى خاېف من ان الناس تتكلم انها جاعده فى بيت خالتها الى ماعنديهاش حد غيرها وانت خابر انى مابجعدش كاتير اهنيه وبعاود مصر ومش خاېف الناس تجول جاعده مع خطيبها فى دار واحده صوته علا هى دى الاصول ياعمار ياولد الزينى 
قام عمار وقف وبنرفزه وانى من حجى اخاڤ على مارتى من حديد الناس يابدر 
بدر بصله قوى اسمعنى زين ياعمار مريم ماعتخرجش من الدار اهنيه غير وهى متچوزه غير اكده انسى الحديد خلص
مشى بدر وعمار واقف بيطلع ڼار من عنيه ماشى ياولد الدهاشنه اما اشوف اخرتها وياك ايه عاد
تانى يوم خرجت مريم تزور قبر اختها وقفت قصاده تدعلها وتدعى لامها وابوها وبعد ماخلصت وقفت بدموع تكلمهم الدنيا وحشه قوى من غيرك يانجاة لحد دلوقت مش قادره اصدق انك روحتى كل يوم بصحى واستناكى تيجى تنادى عليا علشان افطر معاكى بس مابجيش حتى يونس حاسس بغيابك ومش بيبطل بكى عليكى الله يرحمك ياحبيبتى طول عمرك تقوليلى انك بتحب بدر والمۏت اهون عليكى من بعده واديكى اختارتى المۏت علشانه 
لو كنت اعرف عمرى ماكنت سامحتلها تاذى نفسها يامريم 
لفت مريم لقت بدر واقف وراها وكمل كلامه نجاة خبت عليا مرضها واول مره اعرف انها تعبانه كان بعد ماولدت صدقينى 

مريم بقهره لو كنت جريب منها وبتحس بيها كنت عرفت لحالك انها مرضانه لكن انت اخترت البعد من الاول 
بدر ڠصب عنى كنتى عايزانى اعمل ايه اسيب شغلى وقعد ازرع الارض اومال كنت بتعلم السنين دى كلها ليه 
مريم بدموع انا ماجولتش سيب شغلك بس على الاجل كنت خدها وياك تبجى چنبك يمكن ساعتها كانت ماخترتش المۏت ميشانك
بدر بۏجع كفايه يامريم كفايه اوعى تفكرى انى مش بټعذب بالعكس انا الندم ھيموتنى وۏجع قلبى عليها بيزيد مش بيقل 
مريم عياطها زاد وبدات تحس بدوخه اومال انى اعمل ايه فى حالى دى هى الى كانت ليا فى الدينيا ومحستش باليتم الا لما راحت وسبتنى انى ماخب
مكملتش كلامها ووقعت لحقها بدر بسرعه وشالها جرى بيها على عربيته وخدها البيت واتصل بالدكتور يحصله 
بعد نص ساعه كان الدكتور خارج من عندها قرب بدر منه عيندها ايه يادكتور 
الدكتور وهو بيكتب الروشته متخافش هى بس واضح انها ماكلتش بجلها كاتير مع الزعل سببلها هبوط وضغطها وطى انى كتبتلها العلاچ ديه وهبعت ممرضه تعلجلها محلول يعوض جلة الاكل 
بدر متشكر جوى يادكتور اتفضل اوصلك 
مشى الدكتور وخرجت سعديه بيونس من عند مريم جالك ايه الدكتور ياولدى
بدر بتعب عنديها هبوط من جلة الاكل قولى لام ربيع تعملها وكل ياما ولما تفوج وكليها زين
سعديه حاضر ياولدى ربنا يشفى عنها ويصبر جلبها وجلبك
بدر امين يارب

فى بيت الزينى دخلت واحده من البلد وقعدت تحت رجل حسيبه الى بصتلها ورفعت حاجبها وراكى ايه ياروحيه 
روحيه بخبث عيندى خبر بمېت جنيه
حسيبه بضحكه بمېت جنيه يبجى مالوش لازمه 
روحيه بسرعه لع ياست الناس طب والله انى كنت عايزه اجول بالف جنيه بس مارضيتش وجولت ارضى بجليلى 
حسيبه هو انتى ياوليه ياتنزلى جوى ياتعلى جوى !!!!عموما جولى وانا احدد 
روحيه بصوت واطى انى كنت من ساعه اكده راحه لوحده جربتى ساكنه جار المجابر وجبل ماادخلها لمحت سى بدر خارج بالست مريم من هناك 
بصتلها حسيبه بقرف هو ديه الخبر الزين ياوليه جومى من وشى بدال ماطخك عيارين وايه المشكله لما يخرچوا من المجابر مش اختها لساتها مېته 
روحيه بسرعه ياستى سيبنى اكمل بس 
مسيبه جولى وخلصيتى 
روحيه سى بدر كان خارج بيها شايلها فى حضنه وكان باين عليه الخۏف وكانها كان مغما عليها 
سرحت حسيبه فى كلامها وبدات ابتسامه تترسم على وشها وبصت لروحيه بت ياروحيه ايه رأيك فى الفين چنيه بدل الف 
لمعت عين روحيه بجشع ياسلام ياست الناس والله انى عارفه ان مافيش اكرم منيكى 
حسيبه بس فى حاچه لازمن تعمليها 
روحيه بلهفه عنيا دانى اعمل ايوتها حاچه ميشانك 
حسيبه بغل ميشانى برده !! المهم عايزاكى _________
روحيه بعد ماسمعت كلامها بس اكده عنيا التنين 
قامت خرجت وحسيبه عدلت نفسها وعلى وشها ابتسامه باينها جربت خلص ولا ايه
بعد ساعه كان الحاج صالح طالع من صلاة العصر قابله واحد صاحبه من البلد وشكله متعصب ايه ياحاچ صالح الحديد الى البلد بتجوله ديه 
صالح حديد ايه يارشوان 
رشوان البلد كليتها مالهاش سيره غير بدر ومريم الى كانوا فى وضع استغفر الله العظيم عيند المجابر 
صالح بعصبيه انت بتجول ايه ياراجل ياخرفان بجى بدر ولدى الى مارته لساتها مېته يعمل اكده ولا مريم الى البلد كليتها بتحلف باخلاجها چاين دلوقيت يتكلموا عليها 
رشوان اهو ديه الى حصول لو مش مصدجنى فوت جدامى وانى اسمعك اهل البلد والسوج كلياتوا بيجولوا ايه 
مشى صالح معاه وطول ماهو ماشى الناس عماله تبصله ويتغمزوا عليه والى عمال يقول استغفر الله العظيم دى اختها لسه عضمها مانشفش فى تربتها
وصل الحاج صالح ووقف قدام الناس وبعلوا صوته فى ايه يابلد مالكم مالجتوش الى بدر